De hoodvloggers of treitervlogger (letterlijk vertaald wijkfilmers) duiken de laatste tijd regelmatig op in het nieuws, zoals de zogenaamde “treitervloggers” uit Zaandam en ook de rapper boef. Stiekem vertonen zij toch wel erg veel overeenkomsten met de opstandige jeugd uit de jaren 60. Vaak zijn deze spenderen zij hun tijd veelal met rondhangen op straat. Doordat deze jongeren thuis vaak kort gehouden worden resulteert dit naar een drang naar vrijheid. Ze tonen weinig tot geen sympathie naar de politie, bestuurders of leraren en beginnen zich tegen hen te keren. Het uitdagen van de politie is iets van alle tijden. Tegenwoordig wordt de politie uitgedaagd door veelal jonge allochtonen soms gewapend met een camera in de hand. Zij verzetten zich net zoals de Nozems uit de jaren 60 tegen de Nederlandse samenleving. Er wordt regelmatig commentaar geleverd op het optreden van de politie, ze zouden te soft optreden tegen de jeugd en te snel over zich heen laten lopen. Het kleine beetje ontzag wat de politie nog had is weg. Maar is dit commentaar eigenlijk wel terecht? Uit het interview wat wij met politiegent Anthony Bouman hebben gevoerd (zie bijlage 1) blijkt dat de politie zeker niet zijn hoofd omdraait voor het probleem maar dat er zeker nog wel dingen te verbeteren zijn op het gebied van de bestrijding te hangjongeren. Net als in de jaren 60 heeft de politie nog veel te leren omtrent de nieuwe media. In de tijd van de Nozems had de politie geen enkel benul van de kracht van de televisie de Nozems waren op de hoogte van hun onwetendheid en begonnen de televisie te gebruiken als provocatie en communicatiemiddel. Hiermee waren ze politie net weer te slim af en inspireerde ze elkaar tot wangedrag. Het imago van de sterke politie wordt nu weggenomen door de opkomst van nieuwe media zoals YouTube. Korte filmpjes waarin de politie totaal wordt beledigd en gekwetst zijn in trek bij tieners. De jeugd neemt het verkeerde voorbeeld aan deze “treitervloggers” en beginnen hetzelfde gedrag te vertonen. De sympathie is volledig weggevaagd omdat de politie vrij weinig doet aan dit verschijnsel. Dit allemaal gebeurde ook in de jaren ’60. Verveling en gebrek aan een uitdaging speelt hier volgens onderzoeker Jan Dirk de Jong (Hogeschool Leiden) doordat de jongeren zich dood vervelen hangen ze rond op straat en besteden hun tijd aan stennis trappen, voorbijgangers lastigvallen en zich bezighouden met criminele zaken. Maar heeft de politie dan helemaal niets opgestoken van de Nozems? Nee, tegenwoordig zien we precies hetzelfde een provocerende jeugd een gefaalde aanpak van de politie en andere instanties. De politie lijkt juist over te willen komen als een Goede vriend van de onruststokers in plaats van iemand waarvoor moet worden uitgekeken. Vroeger greep de politie af en toe nog hard in door met gummiknuppels de menigte neer te slaan in 2015 is dat in Nederland voor het laatst gebeurd tijdens de rellen in de Schilderswijk. Wanneer je op internet opzoekt tussen de rellen in de jaren 60 en in de Schilderwijk zie je 13 veel overeenkomsten. Vroeger jatten de Nozems de dienstfietsen van de politie maar tegenwoordig dansen de treiteraars zonder schaamte op een politieauto en laten zich hierbij filmen om vervolgens door een massa mensen te laten bekijken. De hangjeugd anno 2016 is ook regelmatig te vinden op straat ze hangen rond voor winkels of in speeltuintjes. Veel burgers zijn bang voor hen en kinderen kijken tegen hun op. Rebellie tegenover gezag van vaders, moeders, leraren en politie, en een gebrek aan solidariteit naar jongeren tegenover ouderen wordt als “gezien”. Schrijnend is het feit dat ze veelal jonge kinderen soms al van 8 jaar als fan hebben. Deze kinderen bekijken dagelijks het straatleven via vlogs van bijvoorbeeld rapper Boef. Deze kinderen beschouwen dit straattuig als hun voorbeeld. De teksten de muziek die vaak ook wordt geproduceerd door deze hangjeugd bevat vaak ook provocerende teksten die hun fans inspireert om hetzelfde te gaan doen. Teksten zoals “fuck de popo (straattaal voor “haat aan de politie) komen frequent voor in hun teksten. De moderne rapteksten vertonen dus veel overeenkomsten met de opzwepende Rock & Roll waarin soort gelijke teksten zijn te vinden muziek van de jeugd uit de jaren 60. Ook zie je overeenkomsten tussen de haat en nijd tussen de verschillende groepen Nozems. Ook de Nozems gingen regelmatig met elkaar op de vuist. Tegenwoordig zie je dat ook gebeuren bij de huidige hangjeugd zo gingen rapper Boef en treitervlogger Ismail laatst nog met elkaar op de vuist. Deze vechtpartij was opgenomen en kreeg veel (media)aandacht. Dit lijkt verdacht veel op de vechtpartijen op de grote pleinen in de jaren 60 waar veel artikelen aan gewijd werden en veel sensatiezoekers graag bekeken. Toch zie je dat ze het toch ook vaak wel met elkaar eens zijn zo hebben Boef en Ismail beide een hekel aan de politie en precies hetzelfde zat het bij de Bullen en kikkers, echter konden ze elkaar naar verloop van tijd wel beter uitstaan. Het is nog wel te betwijfelen of dit bij de jeugd anno 2016 ooit nog zal gaan gebeuren. Echter hebben de hoodvloggers ook een groot verschil met de Nozems. De meeste hangjongeren komen veelal uit een gezin waarbij ze zijn opgegroeid met buitenlandse normen en waarden in een achterstandswijk. De meeste Nozems waren redelijk modaal opgegroeid. In het programma RTL Late Night vertelde zelfs de moeder van een probleemjongen dat ze zeer trots op hem was ondanks dat hij regelmatig politieagenten en andere burgers heeft bedreigd en mishandeld. De ouders in de jaren 60 keken vol afschuw naar hun kinderen en schaamde zich kapot en gaven hen ook vaak op hun donder. 14 Hoewel volwassenen volgens politieagent Anthony oververtegenwoordigd zijn in de criminaliteit. Is het opvallend dat cijfers in de curve in bron 7 uitwijzen dat veel van deze volwassenen pas net meerderjarig zijn. De jongvolwassen blijven dus nog steeds een lastige groep die zich minder goed aan de wet weet te houden. Graag waren wij in contact gekomen met een aantal van deze jongeren. Hoewel zij uit vrijwel dezelfde generatie als ons komen is het zeer lastig voor ons om met hen in contact te komen. In onze nabije omgeving kenden wij niemand die aan het profiel van een hangjongere anno 2016 voldeed. Daarom hebben wij op vele manieren contact proberen te zoeken met een bekende of minder bekende treitervlogger, om zo samen met hen in gesprek te gaan over onze bevindingen en in hoeverre zij zich hierin wisten te herkennen. Helaas kwamen hen niet graag in contact met ons en kregen wij geen enkele keer een positieve reactie terug. Het bericht wat wij zowel via de mail als via social media naar treitervlogger Ismail Ilgun hebben gestuurd kunt u vinden in bijlage 2.